خدای تعالی هیچ نیازی به شهادت شاهدهای دیگر ندارد. و این شهادتها برای تعیین حکم حاکم دادگاه قیامت (یعنی خدای عز و جل) نیست. بلکه شاید این شهادت ها خودش نوعی از عقاب و تنبیه مجرمان یا پاداش نیکوکاران باشد. چون منظور از شهادت در قیامت، همان شهادتی که ما در دادگاهای دنیا داریم نیست. بلکه این شهادت ها، شهادت های تکوینی هستند. یعنی همان گونه که تصویر در آینه به دلیل تکوین و ذات آن نشان داده می شود. در قیامت نیز پرده ها کنار می رود.
یَوْمَ تُبْلَى السَّرائِرُ؛[1] روزى که رازها آشکار مى شود.
و انعکاس عمل ما در هر چیزی روشن می شود. مثل زمینی که بر روی آن طاعت یا عصیان کرده ایم، تصور بفرمایید وقتی که گناهکار تمام اشیاء را علیه خود می بیند، چه زجر و سختی را باید تحمل کند. همچنین شخص مطیع و نیکوکار وقتی می بنید که اعمال نیکش هویدا شده و قرار است در مقابل همه آن ها پاداش بگیرد، دچار چه بهجت و نشاطی می شود.
ادامه مطلب...
برچسبها: معاد بر اساس قرآن
هنرجویان هنرستان بعثت