آنجا که با نفس باید مجاهده کرد، با کدام نفس باید مجاهده کرد؟ با «خود» باید مجاهده کرد؟ کدام «خود» را نباید گذاشت مطلق العنان و آزاد باشد و میدان به دستش بیفتد؟ آن، همین خود است، خود حیوانی است که در واقع ناخود است نه خود. یعنی تمام جنگهای درون انسان، مبارزه هایی که انسان در درون روح خودش دارد از نظر اخلاقی و ضد اخلاقی،
در واقع مبارزة «خود» با «خود» آنجایی که میل های حیوانی پیروزند و حکومت مطلقه با آن ها است و روی عقل و اراده و فطرت انسانی پوشیده است و یکه تاز شهوات و غضب هاست یعنی همان غرایزی که حیوانات دارند، آنجا که خود اصلی انسان مغلوب شده، فراموش شده، گم شده، باید رفت پیدایش کرد. آن انسانی که در وجود او جز حیوانیات، اموری که مشترکات حیوانی است، چیزی حکومت ندارد، در واقع خود واقعی را، منِ حقیقی را باخته:

ادامه مطلب...

برچسب‌ها: انسان بر اساس قرآن

خداوند در قرآن کریم می فرماید؛ من انسان ها را آفریدم تا آنها را بیازمایم که کدام یک از آنها بهتر عمل مى‏کنند. مفهوم آزمایش و امتحان در مورد خداوند، با آزمایش هاىما بسیار متفاوت است.آزمـایـش هـاى مـا بـراى شـناخت بیشتر و رفع ابهام و جهلاست، اما آزمایش الاهى در واقع همان "پـرورش و تربیت" است؛ یعنی امتحان و آزمایش خداوند زمینه هاى تربیت وپرورش و تکامل را در آنها به وجود مى آورد.

خداوند از راه های مختلف و به قدر توان انسان ها آنها را مورد امتحان قرار می دهد. گاهی‏ به وسیله مشکلات و سختى ها، گاهی از طریق خیر و شرها، از راه فراوانی مال، سرمایه، فرزند، مصیبتو ...

ادامه مطلب...

برچسب‌ها: انسان بر اساس قرآن

 قرآن کریم عناصر و عواملی را برای رشد و تعالی انسان مطرح می کند که عبارتند از: 1- علم وتفکر 2- ایمان 3- عمل صالح

انسان بوسیله علم و ایمان و عمل صالح می تواند رشد پیدا کرده ، و به قرب ربوبی نائل گردد. از دیدگاه قرآن کریم این عوامل موجب کنار رفتن طبیعت منفی انسان و بروز فطریات مثبت انسان می شود . یعنی انسان با استمداد از عوامل رشد    می تواند استعدادهای وجودی مثبت خود را به فعلیت رسانده و استعدادهای منفی را که در نهاد اوست کنار بگذارد . در واقع بروز استعدادهای انسانی یعنی فطریات مثبتی که در نهاد وضمیر انسان قرار گرفته نیازمند به یک سلسله عواملی است که از آنها تعبیر به عوامل رشد می کنیم .ایمان و عمل صالح از جمله عواملی هستند که در قرآن همراه با یکدیگر ذکر شده اند، یعنی انسان آن هنگام می تواند به سوی مبداء وجود سیر کند که گام به سوی خدا برداشته و در پرتو ایمان به او دست به انتخاب و عمل صالح بزند.(( والعصر انّ الانسان لفی خسرٍ الاّ الّذین آمنوا و عملوا الصّالحات و تواصوا بالحقِّ و تواصوا بالصّبر)) سوگند به عصر همانا انسان در زیانکاری است ، مگر آنانکه ایمان آوردند و کارهای شایسته کردند و یکدیگر را به حق و شکیبایی سفارش نمودند (عصر 1-2)

ادامه مطلب...

برچسب‌ها: انسان بر اساس قرآن